Yaramaz bir gülümseme

O yazdaki olaylar on yıl önce oldu. Ama hafızamda, dün olduğu gibi, şimdiye kadar taze ve renkli. O zamanlar ofisimi evimden 50 kilometre uzakta olan bir şirkette çalışıyordum. Ancak şirket bu uzak kasabadaki yeni bir ofise taşındığından, tüm personel düzenli olarak otobüsle iş yerine ve geri götürüldü. Doğru, bu çalışma koşulları kabul etti, tüm, bu yüzden başladıktan sonra, yeni bir binada zorunda doldurmak personel sayısı, yerel halk. Yani bizim bölümü geldi yeni bir çalışanı – Inna, alçakgönüllü, biraz utangaç, sevimli, düşük ve zayıf kız, sadece enstitüsü olan ve girişken bir karakter, yaramaz bir gülümseme ve bir şekilde zor bir çekicilik erkek bakışta ince bir yüz, ince bel, ince bacaklar ve yüksek göğüs. Genel olarak kıyafet kodumuz olmamasına rağmen, oldukça sıkı ve kaba bir şekilde giyinmişti. 

Enstitüde elde edilen tüm bu erdemlere ve iyi bilgiye sahip olan, Dünün üniversite mezunu olan pratik bir iş deneyimine sahip değildi. Bu nedenle, bölüm şefinin kararı ile bana stajyer olarak başvurdu. Şunu söylemeliyim ki, dokuz kişilik ekibimiz neredeyse aynı kadınlardan oluşuyordu. Hepsi yetişkin yavruları ve hatta torunları olan saygın yaştaki hanımlardı. Bana ek olarak, o zaman yirmi yedi yaşındaki genç adam, departmanda başka bir erkek vardı-emeklilik öncesi yaş büyükbabası, göreceli sessizlik ve huzur içinde oturan, bir buçuk yıl boyunca hak ettiği dinlenmeye kadar kaldı. Inna ile ilişkimiz başından beri başarılı olmaya başladı. İş ilişkisinden bahsediyorum.

Ona çalışmamız hakkında anlattığım her şeyi dikkatle dinledi, verdiğim tüm görevleri ve görevleri özenle ve özenle yerine getirdi. Masalarımız yan yana duruyordu ve mühlet anlarında, onunla birlikte kahve içtik, soyut konularla konuştuk. Böylece mezun olduktan sonra başkentten memleketine geldiklerini öğrendim. burada iki yıldır tanıştığı genç bir adam var. Ve onu evlendirmese de ve birlikte yaşamıyorlarsa da, genel olarak kişisel yaşamında mutludur. Bir gün, Temmuz ayı sonlarında, iş gününün sonuna kadar yaklaşık kırk dakika boyunca bir şey kaldığında, masalarımızda oturduk ve tamamen endişelerimize dalmış olarak çalıştık. Mersin escort Inna benim isteğim üzerine projeyi bitirdi ve ben bir rapor yazdım. İşler aceleyle ve sabırsız ertelemelerdi - Ayın sonu bir şekilde. Çalışanların geri kalanı zaten yavaş yavaş toplanmaya başladı, kağıtları koydu, bilgisayarları kapattı ve giderek pencereden dışarı baktı, herkesi eve götürecek bir otobüs bekliyordu. Ve zaten bu kırk dakika içinde, raporu bitirmek için zamanım olmayacağını gördüm, yarın teslim etmek gerekiyordu ve iş en az bir buçuk saat oldu. İş yerinde kalmak, otobüsün bensiz gideceği anlamına geliyordu ve bu gece eve gitmeyeceğim.